وصف مردا بعد از مرگ زناشون

 مردها کاین گریه در فقدان همســــــــر می کنند 

بعد مرگ همســـــــر خود ، خاک بر سر می کنند  

خاک گورش را به کیسه ، سوی منزل مـــی برند  

دشت داغ سینــه ی خـــــود ، لاله پرور می کنند  

چون مجانین ! خیره بر دیوار و بر در مــیزند 

خاک زیر پای خود ، از گریه ، هــــی ! تر می کنند  

روز و شب با عکــس او ، پیوسته صحبت می کنند 

دیده را از خون دل ، دریای احمـــــر مــــی کنند !  

در میان گریه هاشان ، یک نظر ! با قصد خیـــــر !! 

بر رخ ناهیـد و مینـــــا و صنــــــوبر می کنند !  

بعدِ چنـــدی کز وفات جانگــــــداز ! او گذشـــت 

بابت تسلیّت خــود ! فکـــر دیگـــــر مـــی کنند  

دلبری چون قرص ماه و خوشگل و کم سن و سال 

جانشیـــــن بی بدیل یار و همســــــر می کنند  

کــج نیندیشید !! فکــر همســــــر دیگر نیَند ! 

از برای بچه هاشان ، فکر مـــادر مـــی کنند !!