میخوام

می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که: 

پدر تنها قهرمان بود. 

                            عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد. 

بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود ... 

                     بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادر های خودم بودند. 

         تنــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند. 

                     تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود. 

و معنای خداحافـظ، تا فردا بود...!